Sociale woningbouw
Door de hoge grondprijzen dreigt de sociale woningbouw volledig onder te sneeuwen. De huidige grondprijzen maken het woningcorporaties niet meer mogelijk om goedkope huurwoningen te bouwen. Het streven om meer woningen te bouwen komt hierdoor zwaar onder druk te staan. Minister Dekker wenst wel tot gedeeltelijke liberalisatie van woningmarkt over te gaan, maar gaat eraan voorbij dat de bestanden goedkopere huurwoningen steeds meer verdwijnen.
Het bouwen van meer woningen gaat inhouden, dat het slechts dure huur en koopwoningen worden. De beoogde doorstroom zal slechts mondjesmaat worden en vele huurders en starters die een minimaal inkomen hebben zullen het moeten laten afweten. Gedurende talrijke jaren is er al woningnood. Vele regeringsformaties hebben hierop hun tanden stuk gebeten.
De grond in ons land is schaars en daardoor zeer duur. De gemeenten maken hiervan te veel misbruik. Een gemeente als Amsterdam had nog een regeling als een sociale grondprijs, speciaal voor woningcorporaties. Dit wordt afgeschaft om een tekort op de woningbouw te dekken. Indien zelfs een links gemeentebestuur een dergelijke maatregel neemt, is dit een duidelijk signaal hoe men in het algemeen denkt over sociale woningbouw.
G.P.Beek
woensdag, april 05, 2006
Aardgasbaten
Het Internationaal Monetair Fonds is kritisch over de besteding van de Nederlandse aardgasbaten. Deze kritiek is echter geheel anders dan de gedachte van de consument over deze problematiek. Het IMF is kritisch over de bedragen die naar het Fonds Structuurversterking gaan. Deze uitgaven zijn ondoorzichtig. Het begrotingsbeleid van de regering is er op gericht, dat de baten uit het aardgas gaan naar het eerdere genoemde Fonds en ter aflossing van de staatsschuld.
De bedragen aan het Fonds Structuurversterking zijn bedoeld voor investeringen in infrastructuur en kennisprojecten. Alleen wanneer dit niet te doorzien is dan kan de Nederlandse burger als belastingbetaler eisen, dat er geen bedragen naar toe gaan. De burger wordt al te sterke gedupeerd door de hoge olieprijzen met de daaraan verbonden dure energiekosten. Een deel van de aardgasbaten moet dus weer terugstromen naar de consument, ter compensatie.
G.P.Beek
Het Internationaal Monetair Fonds is kritisch over de besteding van de Nederlandse aardgasbaten. Deze kritiek is echter geheel anders dan de gedachte van de consument over deze problematiek. Het IMF is kritisch over de bedragen die naar het Fonds Structuurversterking gaan. Deze uitgaven zijn ondoorzichtig. Het begrotingsbeleid van de regering is er op gericht, dat de baten uit het aardgas gaan naar het eerdere genoemde Fonds en ter aflossing van de staatsschuld.
De bedragen aan het Fonds Structuurversterking zijn bedoeld voor investeringen in infrastructuur en kennisprojecten. Alleen wanneer dit niet te doorzien is dan kan de Nederlandse burger als belastingbetaler eisen, dat er geen bedragen naar toe gaan. De burger wordt al te sterke gedupeerd door de hoge olieprijzen met de daaraan verbonden dure energiekosten. Een deel van de aardgasbaten moet dus weer terugstromen naar de consument, ter compensatie.
G.P.Beek
