zaterdag, februari 28, 2004

De oudere werknemer

Het overgrote deel van de 45-plussers geeft de wens te kennen voor de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar te willen stoppen met werken. Het eventueel werken in deeltijd is nog wel een optie. Deze gedachte is ook logisch omdat velen dan reeds een langdurig arbeidsverleden achter zich hebben. Kabinetsplannen om tot afschaffing van de vut en het prepensioen te geraken verandert hier weinig aan.

De vergrijzing kan dus ten dele worden opgevangen. Het stimuleren van deeltijd werken is daar voor een dwingende noodzaak en op dit punt zou het kabinet wel haar plannen moeten aanpassen. De opzet van het kabinet om vroeg pensioen fiscaal ongunstig te maken werkt niet. Het zal dan ook van realisme indien men ook van overheidswege deeltijd werken bij een bepaalde leeftijd stimuleert. Hierdoor blijft de kennis van de oudere werknemer toch behouden en is deze in de gelegenheid zijn loopbaan af te bouwen. Dit is beter dan deze werknemer te dwingen tot 65 jaar volledig door te werken. Ook werknemers zullen daar rekening mee moeten houden en de arbeidsvoorwaarden moeten aanpassen.
G.P.Beek

vrijdag, februari 27, 2004

Spaargeld

Door de slechte economie worden er weinig nieuwe goederen aangeschaft. De consument weigert zijn portemonnee te trekken en hierdoor worden de consumptieve bestedingen tot een minimum beperkt. Vooral grote huishoudelijke bestedingen worden uitgesteld. De minimum- en middeninkomens zijn door de huidige bezuinigingen zwaar getroffen. Deze groepen hebben in het verleden veel besteed, waardoor er destijds overschotten waren, maar zij zijn nu niet meer in staat de kar te trekken.

De regering geeft een weinig florissant beeld van de economie, waardoor het consumentvertrouwen alleen maar daalt. De aanschaf van nieuwe goederen wordt daarom uitgesteld en zeker een bedrag van 12 miljard wordt niet besteed. De spaarrekeningen van vooral rijke Nederlanders worden steeds hoger. De rijke Nederlander spaart tegen de klippen op en weigert tot de broodnodige investeringen over te gaan. Deze groep is niet solidair met de minderbedeelden, immers door de economie niet te stimuleren zal deze regering niet schromen nog verder te bezuinigen.

Het probleem wordt , dat eventuele nieuwe bezuinigingen weer van toepassing worden op de minima en de middeninkomens. Dit is namelijk de grootste groep en de rijke Nederlander die spaart voor betere tijden, voelt er weinig van. Er dient een betere verdeling te komen van de lasten. Het wordt dringend noodzakelijk, dat de sterkste schouders ook de zwaarste lasten gaan dragen. Een verandering van de huidige belastingtarieven is een betere optie, dan de nu doorgevoerde bezuinigingen. Het is normaal, dat in tijde van tegenspoed de broekriem aangehaald wordt. Een betere verdeling van de pijn is echter wel noodzakelijk. Nu wordt de sociaalzwakkere het meest getroffen en dit geeft slechts aan hoe het kabinet denkt.
G.P.Beek