zaterdag, augustus 10, 2002

De werkeloosheidscijfers stijgen.

De jongste cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek geven aan, dat de werkeloosheid in een stijgende lijn is. Er komen maandelijks ongeveer 8000 werkelozen bij. De verwachting is, dat er nog veel meer banen verloren zullen gaan.

Tot dusver hebben diverse bedrijven overtollig personeel vastgehouden met het oog op verbetering van de economische vooruitzichten. Mocht de huidige tendens aanhouden, dan zullen ook deze bedrijven tot ontslag overgaan. Een golf van reorganisaties en ontslagen zal het gevolg zijn.

Dit is bepaald geen prettig vooruitzicht. Volgens de werkgeversvoorzitter krijgt hij regelmatig signalen uit zijn achterban. Er is geen personeelstekort zoals men tot op heden beweerde. Er heerst slechts een tekort in specifieke beroepen. De nieuwe regeringsverklaring staat bol over het stimuleren van maatregelen om mensen aan een baan te krijgen. Helaas is dit grotendeels een utopie.

De regering zal maatregelen moeten nemen om de huidige werkgelegenheid te behouden. Het schrappen van subsidies om langdurige werkelozen in dienst te nemen, komt nu wel op wel zeer ongelukkig moment. Dit houdt in, dat deze groep niet meer aan het werk komt.

Het is nu tijd om de lasten van de werkgevers te verlagen en hen hierdoor in staat te stellen de werknemers in dienst te houden. Door te veel werkelozen worden de uitkeringen onbetaalbaar en dit heeft een weerslag op de gehele economie. De overheid zal dan weer drastisch moeten bezuinigen met alle gevolgen van dien. Een beetje realisme is nu zeker geboden.

G.P.Beek

vrijdag, augustus 09, 2002

Lokale woonlasten

Door de Vereniging Eigen Huis is een onderzoek ingesteld naar de lokale woonlasten. Hieruit blijkt, dat 39 van de 482 onderzochte gemeenten jarenlang forse stijgingen van de woonlasten toegepast hebben. De procentuele stijging is o.a. zeer groot in de gemeenten Blaricum en Laren. De lasten zijn in het algemeen zeer hoog in ‘t Gooi, maar de genoemde gemeenten hebben het dit jaar wel erg bont gemaakt.

Vooral de lagere inkomens krijgen het steeds moeilijker om de lasten op te brengen. Het eigen woningbezit wordt hierdoor steeds onaangenamer. De woonlasten in een bepaalde gemeente zijn vaak een reden om niet tot aankoop van een woning over te gaan. Eigenwoningbezitters moeten ervan uit kunnen gaan, dat de woonlasten betaalbaar blijven. Indien zij hierdoor in de problemen raken heeft de gemeente deze eveneens. Gemeenten hebben ook sociale functies en die komen hierdoor in de knel.

De gemeenten zijn tegen de afschaffing van de ozb. Het is inkomstenderving; deze belasting is een sluitpost van de gemeenten. De ozb wordt immers gebruikt om de begroting van de gemeente sluitend te maken. Door dit instrument stijgen de gemeentelijke belastingen op jaarbasis te veel. Daarom is het goed dat de belasting verdwijnt.

Wat men verder dan argumenteert, is terecht. Vooral duurdere woningen profiteren van afschaffing. De goedkopere woningen hebben minder profijt en bepaalde huishoudens uit sociaal zwakke groepen worden er alleen maar slechter van. Deze ongelijkheid dient men in politiek Den Haag onder ogen te zien bij de behandeling van het wetsvoorstel. Op enigerlei moet er voor bepaalde groepen compensatie komen.
G.P. Beek
Het huishoudboekje van de staat

Op het huishoudboekje van de staat dreigt een tekort te ontstaan. Het Centraal Planbureau kwam met voor de regering schokkende cijfers. Het begrotingstekort komt dit jaar uit op 0,5% en het volgend jaar loopt dit op tot 0,7 %. Daarbij daalt de werkgelegenheid. De werkeloosheid loopt op en zal binnen afzienbare tijd 5% van de beroepsbevolking bedragen. Deze problemen worden veroorzaakt door algehele economische malaise. De economie is wereldwijd slecht te noemen.

Het kabinet was reeds van plan in de kabinetsperiode 7 miljard euro te bezuinigen. Om het tekort te dicht moet er nog 3 miljard meer bezuinigd worden. Alleen men kan zich afvragen waarop deze bezuinigen moeten plaatsvinden. De regering is van plan bepaalde knelpunten op te lossen en juist in deze knelpunten moet het meeste geld gestoken worden. Te denken is aan onderwijs, zorg en veiligheid.

Een van de redmiddelen is de belastingen te verhogen. De burger wordt echter direct in zijn portemonnee getroffen en het ligt dan ook zeer gevoelig. Een voorbeeld uit het verleden is het beruchte kwartje van Kok. Wellicht valt te overwegen dit kwartje niet terug te geven en stimulerende maatregelen te nemen ter bevordering van de werkgelegenheid.

Het behoud hiervan is namelijk zeer belangrijk omdat er anders te veel beroep moet worden gedaan op de sociale kassen. Indien deze niet aangetast worden, is er een mogelijkheid een eventueel tekort te bezien. Immers die gelden zijn ook van belang bij begrotingstekorten of overschotten.Het minder florissante beeld ten spijt, moeten verdere bezuinigen niet aan de orde komen.

G.P. Beek