dinsdag, november 12, 2002

Groene stroom

Een deel van Nederland is door de voortdurende publiciteitscampagne overgestapt van grijze op groene stroom. Deze campagne kwam eerst goed op gang toen de regering destijds besloot om groene stroom te subsidiëren. De grote leveranciers kregen concurrenten en werden ineens geconfronteerd met lagere prijsaanbiedingen, waardoor o.a. bedrijven de mogelijkheid kregen te wisselen van stroomleverancier. De particulier heeft deze mogelijkheid nog niet.

De productie van groene stroom in Nederland is echter te weinig om bedrijven en huishoudens hierin te voorzien. Er wordt dus geïmporteerd en deze import bedraagt in het jaar 2001 ongeveer 35%. Dit in vergelijking met het jaar 2000 toen nog 6,5% uit het buitenland afkomstig was. Het betekent, dat veel Nederlands belastinggeld de grens overgaat omdat de fiscale regeling ook voor het buitenland geldt.

Daarbij dient nog te worden aangetekend, dat de meeste stroom vanuit het buitenland biomassa betreft. Biomassa wordt gestookt in kolencentrales. In Nederland zijn er geen kolencentrales meer, omdat men volledig op het schone aardgas overgegaan is. Dit alles geeft alleen maar te denken wanneer men spreekt over” schone stroom”.

Dit aspect en het belastinggeld wat over de grens verdwijnt moet wel inhouden, dat de regering besluit de subsidie te beperken tot het eigen land. Afgezien daarvan kan men zich afvragen of de regering stroom moet subsidiëren. De grijze stroomafnemer betaalt middels zijn belastinggeld mee aan het huishouden of een bedrijf van een ander. Saamhorigheid is beslist noodzakelijk, maar niet bij de afname van een product.
G.P.Beek

maandag, november 11, 2002

De negatieve gevolgen van de euro

Vele huishoudens dreigen in moeilijkheden te komen doordat zij nog steeds de waarde van de euro onderschatten. Het zijn vooral de gezinnen met een inkomen beneden modaal, die volop in de problemen raken. Zij moeten te veel het spaargeld aanspreken om het huishoudboekje kloppend te krijgen. Wanneer dit niet lukt moet er beroep gedaan worden op een financiële instelling. Zo’n 28.000 huishoudens hebben te veel onbetaalde rekeningen of een extra lening gesloten.

Er wordt nog te veel in guldens gerekend. Men gaat er nog steeds vanuit, dat de huidige prijzen laag zijn. Naderhand komt men er achter, dat alles veel duurder is dan het op het oog lijkt. Opletten is de boodschap, maar de zogenaamde kleine prijsjes zijn te aanlokkelijk gebleken. Door de euro zijn velen niet meer in staat behoorlijk te budgetteren en blijven er voortdurend moeilijkheden.

De nieuwe probleemgevallen vormen slechts een topje van de ijsberg De lagere inkomens komen steeds meer in de problemen omdat ook de vaste lasten en de prijzen steeds maar stijgen. De regering wenst matiging van de lonen, maar stelt daar niets tegenover. De lasten worden alleen maar verzwaard en hierdoor dreigt een totale ontsporing.
Het consumentvertrouwen is volkomen zoek en dit vertrouwen keert op korte termijn niet terug. Er zijn te veel onzekerheden.Daarbij moet gedacht worden aan de werkgelegenheid en de verstrekkende bezuinigingen.

De invoering van de euro heeft beslist niet gebracht wat de burger in het vooruitzicht gesteld was. Door de munt zouden de prijzen stabieler en het levensonderhoud op de duur goedkoper worden. Tot op heden is hiervan beslist geen sprake. Het laat zich aanzien, dat de neergang waarin de economie zich bevindt voorlopig zal voortduren. Europa en de rest van de wereld geven op dit gebied ook al geen florissant beeld. Nederland als exportnatie is hiervan sterk afhankelijk.