Zelfverrijking

Het gaat economisch niet goed in Nederland. De werkeloosheid groeit zeer hard en ondernemingen zien verliezen als meevallers. De aandelenkoersen willen niet echt omhoog, omdat de bereidheid tot kopen niet aanwezig is. Dit is laatste is niet verwonderlijk omdat de aandeelhouders reeds veel geld verloren hebben.

Werkgevers dringen erop aan om de lonen te matigen, maar uit de jaarverslagen blijkt dat bestuurders van ondernemingen hieraan niet meewerken. In tegendeel zij kennen zich zelf riante salarisverhogingen en bonussen toe. Dit geldt zowel voor semi-overheidsbedrijven als multinationals. Het gaat zelfs zover, dat werkgeversorganisaties hierover verontrust zijn. Men excuseert zich door te zeggen, dat de salarissen en andere gunstige regelingen in het buitenland nog beter zijn. Deze dooddoener geeft geen pas. Het is niet te verkopen,dat bestuurders zich salarisverhoging en bonussen toekennen en te gelijkertijd vele werknemers ontslaan.

Zelfverrijking is het credo wat thans opgeld doet en het wordt echt noodzakelijk, dat er iets aan gedaan wordt. Een regering, van welke signatuur dan ook dient eens in te grijpen en niet uitsluitend maatregelen nemen die slechts de onderkant van de maatschappij raken. Het ontkoppelen van lonen en uitkeringen is een dergelijk maatregel en treft weer de zwakkeren in de samenleving. Het wordt hoog tijd, dat er iets gedaan wordt aan het solidariteitsgevoel. Ook bestuurders van ondernemingen moeten hieraan meewerken en niet alleen denken aan de eigen portemonnee.
G.P. Beek