woensdag, juli 16, 2003

Begrotingstekorten

De Franse president wenst dat de eurolanden soepeler omspringen met de strenge normen voor nationale begrotingstekorten. De hoogte van deze begrotingstekorten is neergelegd in het afgesloten stabiliteitspact tussen de eurolanden. De gevraagde versoepeling is het gevolg van de ineenstorting van de wereldeconomie. De oorzaken hiervan zijn te zoeken in de aanslagen op de Verenigde Staten en later door de uitbraak van de Sars epidemie.

Hierdoor is er een stilstand gekomen van de handel naar en vanuit Amerika. Ook de zwakte van de Zuid-Amerikaanse en Aziatische economie is er debet aan. Landen als Duitsland en Frankrijk hebben grote begrotingstekorten en gaan door de grens van 3% als gesteld in het stabiliteitspact. De Europese handel groeit dermate weinig, dat men een recessie vreest.

Om de economie te steunen is het noodzakelijk, dat de nationale lidstaten stimulerende maatregelen nemen. Duitsland en Frankrijk wensen voor de burgers belastingverlaging in te voeren om hierdoor de koopkracht te bevorderen. Hierdoor ontstaat er echter een groter begrotingstekort en komt men in conflict met het stabiliteitspact. Dit pact garandeert in feite een sterke euro. De Verenigde Staten heeft de munt niet beschermd en hierdoor is de dollar naar omlaag gegaan. In feite vraagt de Franse president nu het zelfde voor de euro.

Alleen heeft men hier te maken met meerdere lidstaten en o.a. Nederland in de persoon van Minister Zalm is gloeiend tegen versoepeling van de begrotingstekorten. In tijde van economische tegenspoed bezuinigt ons regering, terwijl zij beter kan werken met stimulerende maatregelen om de werkgelegenheid te bevorderen. Het voorstel van Frankrijk moet als tijdelijk gezien worden en is zeker het overwegen waard. Door de Nederlandse halsstarrigheid bereikt men alleen maar een slechtere economie met alle gevolgen van dien.
G.P.Beek

dinsdag, juli 15, 2003

Huurachterstanden, hypotheek en andere verplichtingen

Steeds meer Nederlanders komen in ernstige financiƫle problemen.Dit blijkt onder andere uit cijfers van de Raad voor Rechtsbijstand. Het aantal schuldsaneringen is sterk gestegen.
Volgens de raad is de economische recessie de oorzaak van de stijging. Veel mensen hebben in betere tijden o.a. een dure hypotheek afgesloten. Als zij nu hun baan kwijt raken, is men niet meer in staat om aan de aflossingsplicht te volden. Het zijn vooral de lagere inkomensgroepen die hoge schulden hebben.

De woningcorporaties geven te kennen, dat de huurachterstanden 2002 gedaald zijn ten opzichte van het jaar 2001. Natuurlijk is dit op zich een verheugend feit maar het geeft nog niet aan, dat de minder bedeelden geen schulden hebben. Vaak wordt het ene gat met het andere gedicht. De kosten van levensonderhoud stijgen nog steeds en hierdoor wordt het steeds moeilijker de eindjes aan elkaar te knopen. Veelal gaat dit ten koste van een abonnement op een krant of in deze moderne tijd op de aansluiting van een PC op internet. Dit indien men de beschikking heeft over een PC. Het zijn vaak de gemeenten die bepaalde projecten hebben om minder draagkrachtigen te steunen. Helaas hierin komt ook verandering, omdat de regering de geldkraan dichtdraait en sterk bezuinigt op subsidieregeringen.

Hier staat tegenover, dat de woon- en andere lasten steeds sterker stijgen. Naar Nederlandse maatstaven komt er steeds meer armoede. De bezuinigingen, die men wenst door te voeren, zullen er slechts toe leiden , dat het economisch nog slechter gaat. Het aantal Nederlanders, dat geen baan meer heeft zal fors stijgen. Dit in ogenschouw nemend is het onverstandig te bezuinigen. In een tijd, dat het economisch minder gaat dient men van overheidswege de economie te stimuleren. Thans wordt het tegendeel bewerkstelligd. Kosten beperkingen zijn een geheel andere zaak en zullen dan ook zeker noodzakelijk zijn.
G.P. Beek