Energiebelastingen
De vervuiler betaalt, is een kreet die vaak gehoord wordt. Dit gaat in de praktijk echter niet op. De meeste energiebelasting wordt door de consument betaald, terwijl de industrie de grootste vervuiler is. De consumenten zijn voor 27% CO2 uitstoot verantwoordelijk. De industriesector veroorzaakt een uitstoot van 32%. Deze cijfers zijn afkomstig van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Dat zelfde bureau geeft ook op, dat de consument de helft van de energiebelastingen betaalt onder meer door de accijnzen op brandstoffen. Vooral de automobilist is het kind van de rekening. De totale belastinginkomsten uit hoofde van accijnzen steeg vanaf 1990 tot nu met 89%. Dit is vooral zuur omdat het broeikaseffect vanwege autorijden minder wordt door schonere auto’s. De industrie, die in zijn totaliteit meer uitstoot werd slechts met 13% aan belastingen belast.
De cijfers van het CBS zijn feitelijk een bevestiging van reeds bekende feiten. Niet de burger, maar de industrie is de grote boosdoener bij de uitstoot van CO2. De burger is dan ook ten onrechte het kind van de rekening. De werkelijke vervuiler dient aangesproken te worden. In ieder geval werk voor de volksvertegenwoordiging.
G.P.Beek
maandag, december 06, 2004
Opsplitsing bedrijfsonderdelen in de energiesector
De liberalisering van de energiemarkt heeft vele haken en ogen. Minister Brinkhorst van Economische Zaken is een groot voorstander van vrije marktwerking. De eerste tekenen van deze marktwerking zijn duidelijk zichtbaar. Meer marktpartijen leidt niet tot goedkopere tarieven. Neen in tegendeel in 2005 kunnen de consumenten drastische verhogingen van de tarieven van gas en elektriciteit verwachten.
Nog een heikel punt is de splitsing van productie en distributie van elektriciteit. Dit is niet in het belang van een goede energie voorziening en zeker uit hoofde van bedrijfseconomisch belang af te keuren. Niettemin wenst de minister door te zetten. Dit houdt in, dat in de nabije toekomst de werkgelegenheid bij de energiesector verloren gaat.
Door de opsplitsing zullen de buitenlandse bedrijven de distributiebedrijven opkopen en dan is het maar de vraag of de leverantie van gas en elektriciteit gegarandeerd kan worden. Ook de vraag of alles dan goedkoper wordt is niet te beantwoorden. De grote Europese distributiebedrijven denken in de eerste plaats aan de winstgevendheid en daarna aan de consument.
G.P.Beek
De liberalisering van de energiemarkt heeft vele haken en ogen. Minister Brinkhorst van Economische Zaken is een groot voorstander van vrije marktwerking. De eerste tekenen van deze marktwerking zijn duidelijk zichtbaar. Meer marktpartijen leidt niet tot goedkopere tarieven. Neen in tegendeel in 2005 kunnen de consumenten drastische verhogingen van de tarieven van gas en elektriciteit verwachten.
Nog een heikel punt is de splitsing van productie en distributie van elektriciteit. Dit is niet in het belang van een goede energie voorziening en zeker uit hoofde van bedrijfseconomisch belang af te keuren. Niettemin wenst de minister door te zetten. Dit houdt in, dat in de nabije toekomst de werkgelegenheid bij de energiesector verloren gaat.
Door de opsplitsing zullen de buitenlandse bedrijven de distributiebedrijven opkopen en dan is het maar de vraag of de leverantie van gas en elektriciteit gegarandeerd kan worden. Ook de vraag of alles dan goedkoper wordt is niet te beantwoorden. De grote Europese distributiebedrijven denken in de eerste plaats aan de winstgevendheid en daarna aan de consument.
G.P.Beek
