De bijstandswet

De bijstandswet staat hevig ter discussie. De huidige regering is van mening dat velen die nu nog een bijstandsuitkering hebben, nodig aan het werk moeten. Op zich is hier weinig tegen te doen, maar in een tijd dat er slechts werkzoekenden bijkomen zeer vreemd. Een langdurige bijstandstrekker is bijna niet in het arbeidsproces plaatsbaar. Hoogstens kan dit effect sorteren voor personen, die slechts kort deze uitkering verkrijgen.

Afgezien daarvan is het maar de vraag of de persoon die hiervoor in aanmerking komt een volledige of een parttime baan bemachtigt. In het laatste geval zal er een garantie moeten komen, dat het inkomen niet daalt onder het bijstandsniveau en wanneer dit wel het geval is, moet er een beroep op suppletie gedaan kunnen worden. Dit is vooral van toepassing op alleenstaande moeders en vaders van jonge kinderen. Zij kunnen namelijk nooit een fulltime baan accepteren zonder dat de aan hen toevertrouwde kinderen in het gedrang komen.

Ook daarom is het moeilijk om die ouders, waarvan de kinderen jonger dan vijf jaar zijn, te verplichten aan het arbeidsproces deel te nemen. De gemeenten zullen hierover moeten beslissen en daarbij rekening moeten houden met de kinderopvang

Kinderopvang is in de huidige tijd niet makkelijk te regelen en een kostbare aangelegenheid. De kostenbeperking die men op het oog heeft kan hierdoor uiterst minimaal worden. Bij verplichte sollicitatie zal men moeten kunnen eisen, dat de kosten hieraan verbonden voor rekening van de sociale dienst komt.

Het is buiten het eerst besprokene wel erg triest, dat de bijzondere bijstand verminderd wordt.
De gemeentes hebben hierdoor niet de mogelijkheid voor schrijnende gevallen iets extra’s te doen.
G.P.Beek